Hundleiðinleg pólítík og geðbætandi söngur!

Ég er komin aftur inn á bloggið eftir mjög svo meðvitað frí frá bloggskrifum í um það bil einn mánuð. Ég ákvað að taka pásu þótt ég sé nýbyrjaður að blogga en mér fannst ég bara vera neikvæður nöldurseggur með allt á hornum mér og sí og æ að skammast út í allt og alla.

En eftir þetta mánaðarbloggleysi finnst mér tími til komin að setjast við skriftir enda kosningar í nánd og rétt að hella úr skálum reiði sinnar á blogginu en sækja sér andlega næringu annað.

 Ég er búin að vera syngja með kór Keflavíkurkirkju frá áramótum og það er stórkostlega sálarhreinsandi og virkar á mig eins og besta geðlyf(veit reyndar ekki hvernig geðlyf virka svona almennt á fólk) á mig. Kem endurnærður heim eftir æfingar. Það er reyndar búið að vera brjálað að gera enda fermingar og páskar ætíð annatími í kirkjum. Og svo allar jarðarfarirnar. Konan mín elskuleg sagði að í raun væri líf mitt aðeins mikil vinna og svo það sem snýr að kórnum. Og þetta er alveg rétt hjá henni.  Þetta er svaka törn að taka þátt í þessu öllu og fjölskyldan líður óneitanlega fyrir það og meiri vinna lendir á minni elskulegu.

Enda ekkert auðvelt að ala upp þrjár elskur sem allar hafa skapið hans pabba síns. ÚPS. Já fínt. Já sæll. Eigum við að ræða það eitthvað? Eins og maðurinn sagði.

En þetta er frábær félagsskapur og hress organisti sem keyrir þetta áfram af faglegum metnaði og miklum húmor.

En svona í lokin.

Finnst ykkur ekki pólitíkin núna rétt fyrir kosningar hundleiðinleg?