Óbærilegur veruleiki valdamissis!

Það er átakanlegt að fylgjast með tilvistarkreppu sjálfstæðismanna þessa dagana. Þeir reyna að bera sig vel og lofuðu harðri stjórnarandstöðu. Það má segja að það hafi gengið eftir nú eru þeir á móti öllu sem stjórnin leggur fram í stað Vinstri grænna áður.  Sjálfstæðisflokkurinn berst nú af heilum hug gagnvart öllum frumvörpum ríkisstjórnarinnar jafnvel þeim sem þeir sjálfir áttu þátt í að skapa á sínum stjórnardögum. Frekar en að koma með lausnir til handa heimilum þá karpa þeir um höfundarrétti á frumvörpum.

Þannig reka þeir sína stjórnarandstöðu.

Vissulega hlýtur það að vera óbærilegt fyrir flokksveldi sem áður réði öllu á Íslandi að vera nú settir til hliðar og fá engu að ráða, og allir vondir við þá í þokkabót.

Já og líka vondir við Davíð. Það bara má ekki. Davíð var alltaf svo góðir við þá.

Ef þeir pössuðu sig á að segja ekki neitt sem gat valdið reiði keisarans.

 Nú eru runnir upp aðrir tímar. Aðrir farnar að ráðskast með völdin þeirra.

Reka þeirra menn úr stjórnunarstöðum í Forsætis-og Fjármálaráðuneyti.

Það er von að Haarde taki upp hanskann fyrir gamla reglubræður og spilafélaga.

En af hverju notaði nú Haarde ekki allan þennan tíma eftir bankahrunið og reyndi að koma einhverju í verk. Einhverju sem þjóðin hefði virkilega tekið eftir. Til dæmis að sýna einhverja viðleitni í að láta ráðherra axla ábyrgð á sínum málaflokkum. Nei. það mátti ekki persónugera vandann. Af hverju talaði hann ekki til þjóðarinnar og reyndi að stappa í hana stálinu. Nei hann bað guð að blessa Ísland. Og það lá við panikástandi hjá þjóðinni. Af hverju fann hann ekki leiðir til að koma að vanda heimilanna á þessum 100 dögum?

Nei en að eru fyrst og fremst Sjálfstæðismenn sjálfir sem eru að persónugera vandann með að einblína á þessa örfáu embættismenn sem hafa verið látnir stíga til hliðar. Eðlilega, þetta eru allt saman embættismenn úr innsta hring Sjálfstæðisflokksins.

Auðvitað eru þeir látnir taka pokann sinn.

Það er augljós krafa frá þjóðinni um breytingar á öllum sviðum stjórnsýslunnar. Það að skipta út embættismönnum er bráðnauðsynlegt. Það var Geir sem hefði átt að ráðast í þær breytingar en hann gerði það ekki.

En það er einnig víðtæk krafa frá þjóðinni um breytingar á öllu stjórnmálstarfi. Innan flokka og á Alþingi.

Gleymum því ekki.